Jeśli regularnie śledzicie mojego fanpage’a z pewnością wiecie, że jakiś czas temu uczestniczyłam w weselu organizowanym na Podlasiu. Wydawałoby się, że polskie weselne tradycje jak kraj długi i szeroki są takie same, ale to nie prawda. Każdy region ma jednak swoje małe, wewnętrzne tradycje weselne które są szczególnie widoczne w przypadku rodzinnych imprez. Jak to jest z weselami w Polsce? Zapraszam na nowy cykl dotyczący naszych polskich tradycji weselnych! Dzisiaj wesele na wschodnich kresach, czyli odkrywam tradycje ślubne Podlasia!
Data ślubu
Na kreasach wschodnich Polski spotkamy dużą różnorodność religijną jednak dominującą grupą są katolicy i prawosławni. Wiele par z Podlasia decyduje się na tak zwany ślub ekumeniczny, czyli prościej mówiąc mieszany. Właśnie na takim ślubie, odprawiającym się w cerkwi byłam ostatnio gościem 🙂 Czemu poruszam temat daty ślubu? Ponieważ śluby w cerkwi w przeciwieństwie do ślubów w kościele są organizowane w piątki lub w niedziele. Niedziela według mnie to chyba najgorszy termin organizacji hucznego wesela, natomiast piątek… Szczerze polecam wszystkim wzięcie pod uwagę takiego terminu. Dlaczego? Goście zadowoleni, poprawiny na luzie i bez stresu, do tego cała niedzielna na błogi odpoczynek!
Korowaj weselny
Tradycyjnie korowaj to tradycyjne ciasto drożdżowe z bakaliami. Ciasto wyróżnia się pięknym i zdobnym wyglądem. Przystrojone drożdżowymi ptaszkami i listkami ma przynieść parze młodej szczęście i powodzenie. Dzisiaj słowo korowaj nabrało bardziej ogólnego znaczenia. W cerkwi na ślubie nie może zabraknąć chóru, który towrzą ludzie z pasją, często nie pobierają opłaty za swój udział w ceremonii. Właśnie dlatego rodzice młodych szykują kosze obfitości. Co zawiera korowaj: swojskie wędliny, ryby, słodkości, wino i wszystko to czym weselnicy mogą i chcą podzielić się z chórem.
Goście weseli
Wesele na kresach to wydarzenie niezwykle ważne! Powiecie, że tak jak jest wszędzie, ale jak tylko będziecie mieli okazję uczestniczyć w weselu podlaskim zobaczycie, że tutaj nabiera to jeszcze mocniejszego wymiaru. Żeby wesele można uznać za udane zaprasza się gości, no jasne jak słońce, ale, ale… na Podlasiu wesele na 150 osób kwalifikuje się jako wesele raczej małe! Zatem zaprasza się zwykle około 220 gości, z czego ok. 180 zawsze pojawia się na imprezie!
Swaty
To kolejna tradycja zaczerpnięta z tradycji podlaskiej wsi. Dzisiaj nabrała ona nieco innego kształtu i jest widziana coraz rzadziej. Na czym polegają swaty? Kawaler przyjeżdża do domu swojej wybranki, puka do drzwi i pyta: czy w tym domu jest panna na wydanie? Rodzice potwierdzają z uśmieszkiem na twarzy i wołają panienkę. Tymczasem ku zdziwieniu młodego w drzwiach staje niezbyt urodziwa panienka (mężczna przebrany za pannę młodą) i w iście kabaretowym stylu łasi się do swojego „wybranka”. Oczywiście młody nie akceptuje tego stanu rzeczy i ponownie prosi o wyjście swojej wybranki. Ta zabawa powtarza się trzykrotnie, aż w końcu oczom obecnych gości i oczywiście młodemu ujawnia się panna młoda.
Stójka
Wyjście młodych z domu jest niezwykle istotne w tradycji wesel na Podlasiu. Sąsiedzi zatem gromadzą się wokół domu rodziców weselnych i wspólnie świętują! Otrzymują od rodziny „weselnej” drobny poczęstunek oraz oczywiście alkohol. Impreza przed domem, czy klaką bloku trwa od samego rana! Młodzi powinni pamiętać o dzieciach, specjalnie dla nich szykowane są kosze cukierków rozsypywane przez młodych opuszczając rodzinny dom po otrzymanym błogosławieństwie.
Błogosławieństwo
Podczas wyjścia młodych w domu panny młodej zbiera się najbliższa rodzina, a młodzi proszą o błogosławieństwo wszystkich obecnych.
Ikony
W prawosławiu to ikony, a nie krzyż są głównym symbolem religijnym. Rodzice przygotowują dwie ikony, które towarzyszą młodym od momentu błogosławieństwa w domu, poprzez ślub w cerkwi i salę weselną aż do ich wspólnego gniazdka. Poświęcone ikony powinny zostać z parą młodą już na zawsze.
Samochód
Ważną rolę odgrywa także pojazd, którym młodzi ruszają wspólnie do cerkwi. Rodzice trzy okrążają samochód błogosławiąc pojazd i prosząc o szczęśliwą drogę dla przyszłych małżonków.
Sękacz
Na Podlaskim weselu nie może zabraknąć sękaczy. Sękacze powinny zdobić stoły weselne a im ich więcej tym lepiej! Co ciekawe – sękacz stał się słynny za sprawą królowej Bony. Na wesele swojego syna kazała właśnie takie upiec, dzięki czemu znajomi królowie i dostojnicy roznieśli po świecie słowa przychylne sękaczowi.
Biesiada
Tradycyjna biesiada przy stołach to ważny element podlaskiego wesela. Spacerujący między stołami muzyk z harmonią zagrzewa gości do wspólnego biesiadowania, picia wódki i śpiewania!
Oczywiście te tradycyjne zwyczaje nie są kultywowane przez wszystkich mieszańców kresów, ale im bliżej granicy tym więcej tradycji! Osobiście uważam, że warto te tradycje utrzymywać. Każdy region powinien być dumny ze swoich małych wewnętrznych i wyjątkowych tradycji weselnych!
Pozdrawiam i zachęcam gorąco do komentowania. Może podzielicie się nietypowymi tradycjami ze swojego regionu?
